Kinderverhalen schrijven is niet voor watjes. Het is een soort denk-ruimte-reis.
Maar hoe begin je daaraan en hoe kom je verder? Daar geef ik in maart een cursus over geven op De VAK in Delft. En dat is ook precíes de plek waar 25 jaar geleden mijn eigen schrijfavontuur is begonnen. Met Benny Lindelauf als reisleider; wat een mazzel.
Nu ga ik zelf zo'n reisje uitzetten: inzoomen, oprekken, uitproberen, overdrijven en vooral...schatplukken. Ik verheug me nu al.

Groeten van Annejan

Verhalen spelen niet alleen op een plek, ook in een seizoen.
Ik blijk een voorkeur te hebben voor de herfst. Misschien omdat ik dan jarig ben. Of omdat de natuur dan zo zichtbaar transformeert; voor een hoofdpersoon gaat er ook (heel) wat veranderen.
Je hoeft geen uitgebreide beschrijving te geven; met een paar specifieke details belandt de lezer al in het laagseizoen: Net over de zandbak, schommels verwijderd en natte bladeren op de picknicktafel.
Nog even het begint te sneeuwen.

Groeten van Annejan

De leidraad van de Taalunie heeft me behoed voor een vrije val tijdens het Groot Dictee der Nederlandsche taal waar ik vandaag aan mee mocht doen.
Zeven topzware zinnen in een moordend tempo; ik was al blij dat ik alle woorden had. Met 30 fouten (waarvan 3 in 'Zuidoost-Noord-Brabants'...) eindigde ik iets boven het gemiddelde.
De hordes die ik nam en de valkuilen ik doorzag zijn helaas niet geteld.
Maar geloof me, dat waren er ruim voldoende om de moed erin te houden.
En die leidraad is mijn wegwijzer in het woud der samenstellingen, klinkerbotsingen, tussenletters, afleidingen, woordgroepen, uitzonderingen en koppeltekens.

Groeten van Annejan

Voor elk personages een mooie naam. Ook voor de minder mooie personages. Gelukkig zijn álle namen zijn mooie namen. Het is alleen kunst om de juiste te vinden:
Homme trof ik in een rouwadvertentie in de krant. (Nee, hij was niet dood, het was een nabestaande.) Fenna leerde ik kennen in de verhalen van een klasgenoot over zijn stoere zusje. Nicolaas kwam van de geleerde Nicolaus Copernicus die al eerder Het kleine heelal ingeslopen was.
Zo zit achter elke naam een eigen verhaal. En van schrijfster Anke Kranendonk leerde ik: loop je vast met je personage; kies een andere naam. Dat doet wat met je personage.

Groeten van Annejan

Voor mijn 18e verjaardag kreeg ik van Maartje de dichtbundel 'Een winter aan zee' van Adriaan Roland Holst. Ik las hem niet uit maar zette hem wel op mijn lijst. Nu mag ik een maand verblijven in zijn huis aan de rand van Bergen. Een goede plek om de bundel alsnog uit te lezen. En volop te schrijven, lopen, kijken, twijfelen, proberen, vinden, schrappen, lanterfanten. Een lente aan zee, dankzij het Bert Schierbeekfonds en het Letterenfonds.

Groeten van Annejan

Met die woorden kondigde Anneke Wiltink altijd een kleine grote stap aan.
En daar nam ze graag anderen in mee. Gedreven, nieuwsgierig en aanstekelijk.
Een cursus kinderverhalenschrijven was écht ook iets voor mij, vond ze 24 jaar geleden. Om haar een plezier te doen ging ik mee. Zo begon het en we hielden niet meer op.
Vandaag namen we afscheid van Anneke. In de grote Kleine Kerk van Veere.
Weet je wat het is? ‘Always believe something wonderful is about to happen.’
Dankjewel, lieve An!

Groeten van Annejan

Misschien is deze titel wat overdreven, maar toch: schrijvers zetten de dingen graag een beetje vet aan. Pien, uit Homme en het noodgeval, heeft niet zomaar grote handen maar handen die wel twee keer om de buis van het klimrek kunnen. De raampjes van Raaf, uit Het kleine heelal, zijn niet alleen achterlijk klein; maar ook nog formaat kattenluik,
Overdrijven werkt vooral goed als je het voor je kan zien. Probeer maar:
Een miljoen lolly's of vijf voetbalvelden vol lolly's?
Heb je wat aan deze waanzinnig geweldige tip? Dan nog even dit: overdrijven moet je niet overdrijven.

Groeten van Annejan

Ik mocht aanschuiven bij de Rotterdamse-leerkrachten-boekenclub. Ze hadden Het kleine heelal gelezen en kleurrijk ontleed. Het werd een fijn gesprek waarin boek en werkelijkheid elkaar steeds raakten. En over de achterkant van het verhaal, waar al die darlings gekilled zijn.
Vol van mijn eigen boek fietste ik terug naar huis.

Groeten van Annejan

Annejan mocht bij de heren van De Grote Vriendelijke Podcast over Het kleine heelal vertellen. Toen zei ze dus dat verlaten campings zo geweldig zijn. Bullshit! Ze weet er niks vanaf. De heren van die podcast hadden het beter aan mij kunnen vragen: Het kleine heelal is in de herfst echt geen pretje! En Annejan kreeg ook nog een mok voor alle onzin die ze daar bij elkaar kletste. Luister hier maar: GVP aflevering 91

Groeten van Raaf

Op camping ‘Het kleine Heelal’ was de ontvangst voor Raaf wat karig, van de lezers krijgt ze een warm onthaal. Het voelt een beetje als een kind dat op kamers gaat, een eigen leven gaat leiden en eigen vrienden maakt.
Drie zonen en drie boeken zijn nu uitgevlogen. We houden contact en ze komen regelmatig langs; op bezoek. Hun zolderkamer heeft een opknapbeurt gekregen en een nieuwe huisgenoot heeft zich gemeld: Een personage om de komende jaren mee op ontdekkingsreis te gaan. Vast weer met de nodige hindernissen en valpartijen. Gelukkig komt Raaf vaak even binnenrennen voor een glaasje sinas of een paar fruittella’s. Aardbeien.

Groeten van Annejan

Terwijl ik nog door mijn verhaal doolde, tekende Evelien Jagtman alvast aan het omslag. Dat pakte ze grondig aan: in haar moestuin bouwde ze de hemelhut uit het Kosmosbos na en schiep daarmee een betoverend beeld. Een afdruk daarvan hing vervolgens maanden bemoedigend naast mijn computer. Langzaam vond ik mijn weg het bos uit, de camping over, de lange Provincialeweg langs. Alleen de geit bleef in het bos achter.

Groeten van Annejan

Toen we nog in de Tomatenstraat woonden, had pap dit schilderij boven zijn werkbank hangen. Het is van Picasso en het zit in Het kleine Heelal. Het is best raar dat het schilderij zo bij ons past en bij het verhaal.
Die van pap was een opgeplakte poster. Hij kwam van een rommelmarkt en was een beetje verkleurd.
De echte hangt ergens in Wenen in een museum. Annejan ging er helemaal heen om hem te bekijken. Niks beters te doen? Ga eerst ons boek maar eens afmaken!

Groeten van Raaf

Bericht van Jade (uit het verhaal: Doe het lekker zelf): Groen was altijd mijn lievelingskleur. Maar ineens weet ik dat niet meer zo zeker. Deze kinderboekenweek moest ik namelijk met de schrijfster mee naar al die klassen. En dan gingen ze het over groen hebben: Groen in alle tinten en ook over hele nieuwe groentinten. Ze gingen kleuren mengen met potloden en woorden. Vaak was dat wel grappig (krokodillen-tranen-groen, mijn-lunchtrommel-groen) maar soms werd het een goor goedje (koeienvlaai-groen, overgeef-groen, draken-kots-groen). Na al die verzinsels kan ik geen groen meer zien! Zo blij dat mijn verhaal in een helderblauw boek staat.

Groeten van Jade

De fundering ligt, de constructie staat, de ruwbouw is klaar, de afbouw begint vorm te krijgen. Een boek schrijven heeft wel iets van een huis bouwen. En straks, na de oplevering mogen de lezers het gaan bewonen.
Tussendoor een oefening in verbeelden gedaan: De Tomatenstraat uit 'Het kleine heelal' uitgetekend. Met Sennelier oilpastels, ook uit het boek.

Groeten van Annejan

Ik heb een paar tips verzameld waar ik zelf veel aan gehad heb. Misschien heb jij er ook wat aan.

• Bedenk voor je begint te schrijven hoe het (zo’n beetje) afloopt. Onderweg kan er nog van alles veranderen, maar dan heb je een duidelijke koers.
• Zorg dat de wens/het probleem van je hoofdpersoon voelbaar is voor de lezer. (Wat staat er op het spel?)
• Maak je taal specifieke: een leren tas, een lindeboom. Dan kan de lezer het beter voor zich zien. ‘Aardbeien Fruittella’ ipv een ‘Snoepje’
• Je hoeft het verhaal niet op volgorde te schrijven, werk aan het stuk waar je op dat moment zin in hebt.
• Gebruik niet alleen je ogen als waarnemers, ook je oren, neus, mond, vingers.
• Lees je verhaal hardop voor, voel waar het goed loopt en waar nog wat veranderd moet worden.
• Durf een idee(tje) ook weer uit je verhaal te gooien.
• Geniet van het onderweg zijn, dan ontdek je meer.

Wil je meer schrijfaanwijzingen en tips, bezoek dan een workshop van mij.

Groeten van Annejan