Eergisteren kreeg Annejan míjn Gouden Griffel. En nu klaagt ze dat haar hoofd nog steeds een pretpark is. En dat ze daar helemaal niet van houdt omdat ze zonder zo'n park al genoeg pret heeft. Dat haar hersenen uit zichzelf al draaien, glijden, zwieren, zoeven en vallen. En hoe vermoeiend dat wel niet is. Had mij dan naar dat kinder(!)boekenbal laten gaan!
Ben dol op pretparken. Denk ik.

Groeten van Raaf

berichtje van Raaf:

Vandaag kreeg ik een zilveren griffel. Ook een beetje voor Miracle en Nicolaas. En de rest van het kleine heelal.
Annejan mocht hem in ontvangst nemen. Helemaal in Amsterdam.
Zo'n uitreiking is een grotemensen feestje. Beetje raar.
Maar mijn griffel ligt wel in een mooi doosje. Zoals sneeuwwitje.
Nou, doei!

Groeten van Raaf

Lieve …
Wat een jaar!
Vol maanden en weken, die zomaar verstreken,
Oponthoud, in binnen- en buitenwoud,
Stille verwijten, als dwalende geiten,
Vallende sterren, die de weg versperren,
Zoete wraak, met aardbeiensmaak,
Liefde en woede, want zó graag het goede.
Zo’n jaar?
Lees in dat geval: Het kleine heelal.

Groeten van Raaf

Berichtje van Raaf:
Afgelopen week moesten we allemaal mee met Annejan. Ze ging half Friesland door om over ons te vertellen. Dat Fenna zoveel pech heeft, dat Homme een humeurig jongetje is en dat ik de deur in juf Norah’s gezicht heb gegooid. Lekker belangrijk! Ze vindt zelf dat ze die lessen en workshops heel leuk doet, met deurmatten, ijzerdieren en Fruittella. Maar het is wel steeds ongeveer hetzelfde. En trouwens; zo humeurig is Homme echt niet. Hij wil alleen niet mee op tournee! Ons in het vervolg dus graag thuis laten!

Groeten van Raaf

Berichtje van Raaf:
Miracle en ik gingen vandaag met Juf Norah mee naar de klimaatdemonstratie. Helemaal met de trein en dan nog een stukje lopen. Het was gezellig druk in het parkje naast de snelweg: scholieren in vrolijke kleuren, professoren in zwarte toga’s, artsen in witte jassen, leraren in blauwe t-shirts en schrijvers aan een lange tafel. Die lazen voor en hielpen met schrijven. Ik schreef iets op over bijen en hing het aan een lange waslijn. Nu zitten we weer in de trein terug. Best wel moe, maar ik heb nog nooit zóveel geleerd op een schooldag! (En juf Norah is echt cool!)

Groeten van Raaf

Annejan mocht bij de heren van De Grote Vriendelijke Podcast over Het kleine heelal vertellen. Toen zei ze dus dat verlaten campings zo geweldig zijn. Bullshit! Ze weet er niks vanaf. De heren van die podcast hadden het beter aan mij kunnen vragen: Het kleine heelal is in de herfst echt geen pretje! En Annejan kreeg ook nog een mok voor alle onzin die ze daar bij elkaar kletste. Luister hier maar: GVP aflevering 91

Groeten van Raaf

Toen we nog in de Tomatenstraat woonden, had pap dit schilderij boven zijn werkbank hangen. Het is van Picasso en het zit in Het kleine Heelal. Het is best raar dat het schilderij zo bij ons past en bij het verhaal.
Die van pap was een opgeplakte poster. Hij kwam van een rommelmarkt en was een beetje verkleurd.
De echte hangt ergens in Wenen in een museum. Annejan ging er helemaal heen om hem te bekijken. Niks beters te doen? Ga eerst ons boek maar eens afmaken!

Groeten van Raaf