Als linkshandige had ik lange tijd een moeizame relatie met vulpennen. Uiteindelijk bleek een kleine draai van mijn pols voldoende om de inkt te ontwijken en ongeschonden te laten drogen. Dat heeft mijn samenwerking met de vulpen goed gedaan. Sinds mijn ontmoeting met de Kaweco-Sport ben ik zelfs helemaal om. Afgelopen zaterdag had mijn groene Art-Sport een kleine onderhoudsbeurt nodig. Ons stadje heeft gelukkig een vulpennenwinkel met een speciale Kaweco-kast én een toegewijde verkoper. Terwijl hij mijn oude Sport onder handen nam, draaide ik eindeloos doppen van en op de nieuwe modellen. Het belangrijkste van een vulpen is namelijk de klank. Die moet een beetje lobbig zijn; verwachtingsvol en geruststellend. Als een schouderklopje; onweerstaanbaar.

Groeten van Annejan

De fundering ligt, de constructie staat, de ruwbouw is klaar, de afbouw begint vorm te krijgen. Een boek schrijven heeft wel iets van een huis bouwen. En straks, na de oplevering mogen de lezers het gaan bewonen.
Tussendoor een oefening in verbeelden gedaan: De Tomatenstraat uit 'Het kleine heelal' uitgetekend. Met Sennelier oilpastels, ook uit het boek.

Groeten van Annejan

Ik was nooit zo'n festivaldier. Tot gisteren.
De hele dag mocht ik voorlezen en ijzerdieren maken op het Mooie-kinderboeken-festival in Den Bosch.
Van oude rommel iets nieuws maken, daar word ik zo gelukkig van.
Afgedankte fietsonderdelen worden nieuwe ijzerdieren, herinneringen worden nieuwe verhalen.
Er is maar een ding nóg leuker: Kinderen ijzerdieren laten maken.
Soms duurde het even, maar álle deelnemers ontdekte er een.
Nog mooier dan de dieren zelf is dat moment van de verbeelding.

Groeten van Annejan

Inktvis en Papiervis zaten in de oude bibliotheek.
‘Liefje, waar ben je zo druk mee?’ vroeg Papiervis met volle mond.
‘Stil!’ riep Inktvis. ‘Ik ben er bijna.’
‘Waar?’
‘Bij nu!’ antwoordde Inktvis. ‘En dan kunnen we eindelijk aan de toekomst beginnen!’
‘Ik wil helemaal geen toekomst!’ zei Papiervis. ‘Ik hou van lang geleden.’
Inktvis keek op van zijn werk en schudde zijn hoofd.
‘Wat zijn we toch verschillend. Waarom eet jij gaten in het verleden?’
Papiervis haalde zijn schouders op. ‘Ik probeer de geschiedenis een beetje mooier te maken.’
‘Dat is valsspelen!’ riep Inktvis.
‘Maar ik hou van mooi,’ zei Papiervis en hij bloosde.
Inktvis legde al zijn vulpennen neer en sloeg zijn tentakels om Papiervis heen.
‘Laten we de toekomst dan een beetje mooier maken.’

Groeten van Annejan

Ik heb een paar tips verzameld waar ik zelf veel aan gehad heb. Misschien heb jij er ook wat aan.

• Bedenk voor je begint te schrijven hoe het (zo’n beetje) afloopt. Onderweg kan er nog van alles veranderen, maar dan heb je een duidelijke koers.
• Zorg dat de wens/het probleem van je hoofdpersoon voelbaar is voor de lezer. (Wat staat er op het spel?)
• Maak je taal specifieke: een leren tas, een lindeboom. Dan kan de lezer het beter voor zich zien. ‘Aardbeien Fruittella’ ipv een ‘Snoepje’
• Je hoeft het verhaal niet op volgorde te schrijven, werk aan het stuk waar je op dat moment zin in hebt.
• Gebruik niet alleen je ogen als waarnemers, ook je oren, neus, mond, vingers.
• Lees je verhaal hardop voor, voel waar het goed loopt en waar nog wat veranderd moet worden.
• Durf een idee(tje) ook weer uit je verhaal te gooien.
• Geniet van het onderweg zijn, dan ontdek je meer.

Wil je meer schrijfaanwijzingen en tips, bezoek dan een workshop van mij.

Groeten van Annejan